مهندس زدگی قبل انقلاب و سیاست زدگی بعد انقلاب معضل ورزش ایران - دَبی بلاگ

دکتر غلامعلی کارگر در گفت وگو با خبرنگاران، در ارتباط با بزرگترین مسائل ورزش کشور که این حوزه را با چالش های مختلفی روبه رو نموده است و علاوه بر عدم ثبات مدیریتی در رشته هایی نظیر فوتبال شاهد مسائل اقتصادی عدیده برای فدراسیون های مختلف ورزشی در آستانه المپیک 2020 توکیو هستیم و سالیان سال است که این چرخه معیوب ادامه دارد، اظهار کرد: متاسفانه پست های کلیدی در ورزش ایران سیاسی است و حرف تخصصی در این حوزه زده نمی گردد که به تبع آن نه تنها مسائل حل نخواهد شد، بلکه با گذشت زمان شاهد مسائل و چالش های بیشتری در حوزه ورزش کشور هستیم، چرا که مدیریت ورزش ایران هنوز تخصصی نشده و ارتباطی با دانشگاه ها ندارد که اگر این گونه بود باید شاهد حضور تولیدات مدیریتی دانشگاه ها در ورزش کشور می بودیم.

مهندس زدگی و سیاست زدگی در ورزش ایران

وی با تاکید بر این که در یک دوره زمانی ورزش ایران مهندسی زده شده بود و در حال حاضر سیاست زده شده، اعلام کرد: متاسفانه مدیریت در ورزش ایران در حال حاضر با لابی های سیاسی پیش می رود و همان گونه که چندین سال شاهد حضور مهندسان در ورزش ایران بودیم در حال حاضر سیاسیون به ورزش کشور ورود نموده اند و هیچ گونه ارتباطی بین دانشگاه ها و مدیریت ورزش برقرار نیست و زمانی که مجموعه کلان ورزش ایران سیاست زده باشد این مساله به بخش های پایین دستی نظیر فدراسیون ها و باشگاه ها سرایت می نماید.

رییس دانشکده تربیت بدنی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به این که ورزش ایران صرفا نتیجه گرا شده است، اظهار کرد: متاسفانه شاهد پدیده بغرنج نتیجه گرایی در باشگاه ها و فدراسیون های کشور هستیم و این نگاه از مجموعه کلان تر یعنی وزارت ورزش و جوانان نشأت می گیرد. علت اصلی این مساله عدم ثبات مدیریت در ورزش ایران است چرا که یک مدیر می داند طول عمر حضورش در ورزش کوتاه است و باید در کوتاه ترین زمان ممکن بهترین نتایج را کسب کند، بنابراین چنین نگاهی موجب شده است حتی به ماهیت اصلی ورزش و زیرساخت هایی که باید در این حوزه ایجاد گردد توجهی نداشته باشیم.

کارگر ادامه داد: همانگونه که هیچ تیغ جراحی را به دست مهندسان نمی دهند ساخت هیچ ساختمانی را نیز نباید برعهده پزشکان بسپارند بنابراین ورزش نیز از این مقوله مستثنی نیست و باید مدیریتش را به اهلش واگذار کند، اهلی که به صورت آکادمیک و تجربی آموزش دیده است و می داند چگونه به این حوزه بسیار مهم توجه کند.

وی با بیان این که علت اصلی حضور بعضی افراد در ورزش ایران صرفا به منظور کسب شهرت است، گفت: افرادی هستند که حاضرند میلیاردها تومان هزینه نمایند تا معروف شوند. بسیاری از آنها زمانی که می بینند از ثروت بالایی برخوردارند اما پس از سال ها کسی حتی آنها را نمی شناسد به این فکر می افتند که حتی به وسیله حضور در ورزش به اسم و رسمی برسند، چرا که هیچ بستری به اندازه ورزش سرعت این کسب شهرت را بالا نمی برد.

رییس دانشکده تربیت بدنی دانشگاه علامه طباطبایی اضافه کرد: ورزش دارای ظرفیت های بالایی است که با توجه به اقبال عمومی، افراد مختلف با حضور اندک در این حوزه می توانند معروف شوند بنابراین اگر اجازه دهیم هر فرد غیرمتخصصی به ورزش کشور ورود کند نه تنها باعث کسب شهرت برای وی شده ایم بلکه مدیریت ورزش ایران را به نااهلان آن سپرده ایم که صرفا به دنبال منافع شخصی هستند.

ورزش دقیقه نودی ایران

کارگر با طرح این پرسش که چرا همیشه در سال مانده به المپیک مسائل و چالش ها سرباز می زند و تازه به فکر راه حل می افتیم، خاطر نشان کرد: بارها دیده ایم که پس از سرانجام المپیک یا جام دنیای شعارهای مختلفی را سر داده ایم و گفته ایم از امروز برنامه ریزی چهارساله خود را آغاز می کنیم اما متاسفانه حتی برای یک دوره چهارساله نیز برنامه ریزی ننموده ایم و باز هم در سال 2019 میلادی می بینیم که برای المپیک 2020 توکیو کاسه چه کنم چه کنم به دست گرفته ایم.

وی ادامه داد: برنامه ریزی برای ورزش باید استراتژیک باشد و به طور مثال یک دوره زمانی 15 ساله را پوشش دهد و چشم اندازهای مختلف را تعریف کند. متاسفانه ما هیچ چشم اندازی در ورزش ایران نداریم و صرفا به نتایج دل خوش نموده ایم.

رییس دانشکده تربیت بدنی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به این که همیشه در سال منتهی به المپیک ورزش ایران آغاز به دست و پا زدن می نماید و به فکر حمایت از ورزش می افتد، گفت: در حالی که باید حتی برای یک دوره کوتاه چهارساله نیز برنامه ریزی می کردیم تا در مهم ترین رویداد ورزشی دنیا پیروز عمل کنیم اما حتی برای این دوره زمانی کوتاه نیز برنامه ریزی لازم را نداشته ایم.

کارگر با اشاره به این که ورزش ایران اعم از فدراسیون ها و باشگاه ها همیشه به دولت وصل بودند، گفت: متاسفانه ورزش ایران التماس دعایی شده است و در سال منتهی به رویدادهای ورزشی کاسه چه کنم چه کنم به دست می گیرد و نگاهش به جیب دولت است. مجددا در سرانجام خاطر نشان می کنم که اگر برنامه استراتژیک و منسجم برای ورزش ایران تعریف نگردد و شاهد عدم حضور متخصصان این حوزه در سطح مدیریت کلان و خرد نباشیم چرخه معیوب فعلی که از گذشته دامن گیر ورزش کشور شده است ادامه خواهد یافت و به هیچ وجه شرایط نسبت به وضع موجود بهبود نخواهد یافت.

dorezamin.com: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!