معضلی که می تواند فوتبال ایران را با محرومیت روبرو کند - دَبی بلاگ

کمیته حقوقی، اصل فراموش شده مقررات حرفه ای سازی

صحبت از حرفه ای سازی که به میان می آید، خیلی ها یا به سراغ استانداردسازی استادیوم ها می روند یا بدهی باشگا ها. غافل از اینکه یکی از الزامات مهم مقررات حرفه ای سازی، برخورداری باشگاه ها از تیم حقوقی خوب و قوی است. موضوعی که به جز دو یا سه باشگاه، در سایر باشگاه های ما مورد توجه قرار نگرفته است. بیش از ده ها پرونده در هر فصل از رقابت ها در فیفا یا ای اف سی به دلیل ضعف حقوقی باشگاه ها با شکست روبرو می شوند و هزینه های گزافی را به فوتبال ایران تحمیل می نمایند. شکایت هایی که از حالا به بعد و بر اساس آیین نامه جدید فدراسیون جهانی فوتبال حتی می توانند به جز یک باشگاه خاص، کل فوتبال ما را هم متضرر نموده و با محرومیت هایی روبرو سازد! همه این الزامات توجه به تیم حقوقی با دانش و آشنا به مسائل ورزشی را برای باشگاه ها در اولویت قرار می دهد. باشگاه هایی که پر شده اند از مدیرانی که خود را حقوق دان می دانند! در انبوه باشگاه هایی که با مسائلی از این دست، روبرو اند، پرسپولیس و استقلالی را مثال می زنیم که از قدیمی ترین باشگاه های لیگ هستند و هواداران زیادی دارند. دو باشگاه به اصطلاح حرفه ای که در یکی از مهم ترین اصول حرفه ای دچار ضعفی آشکار هستند.

استقلال نه حقوق می داند نه یاری می گیرد

بحران حقوقی در قراردادها، به خصوص قرارداد بازیکنان و مربیان خارجی از سال ها پیش باشگاه بزرگی چون استقلال را با مسائل متعددی روبرو نموده است. مسئله فقط بی پولی و بی تعهد بودن باشگاه در پرداخت نیست که منجر به شکایت های بین المللی می گردد، بلکه موضوع نحوه قراردادهاست و بندهای غیرحرفه ای و فکرنشده.

مسئولان جابجایی در باشگاه استقلال اغلب ناآشنا با حقوق فوتبال و قوانین جابجایی بحران های بزرگی ساخته اند. گاهی یک بازیکن فوق العاده مثل پاتوسی یکباره از استقلال رفته و تعیین شده که استقلال در قرارداد با او چقدر سهل انگار بوده. این اما فقط آخرین نمونه است. از این دست تا بخواهید مثال وجود دارد. تیام رفت و استقلال فقط به سودی حداقلی رسید و از قراردادهای بعدی او چندان بهره مند نشد.

چرا سراغ خارجی ها برویم؟ استقلال با مبلغی ناچیز بازیکنی مثل نورافکن را که ساخته شده در استقلال بود به شارلروا تقدیم کرد و سپس بازیکن خودش را خرید. این یک فاجعه در جابجایی بود که نشان می دهد یک باشگاه چقدر از حقوق خود غافل است و چه واحد حقوقی بی فایده ای دارد.

کمی به عقب تر برویم. پرونده عادل شیحی هنوز داغ محرومیت از جابجایی زمستانی فصل 95 - 96 به دل استقلالی ها گذاشته است. جابجاییی که در آن آندو و جباروف تا پای امضای قرارداد با استقلال آمدند و نتوانستند پیراهن آبی به تن نمایند. مشکل کجا بود؟ باشگاه استقلال ماه ها درباره مطالبات این بازیکن با فیفا مکاتبه داشت اما نه خودش از مشورت حقوق دان آشنا به مسائل ورزشی استفاده می کرد و نه از مشورت فدراسیون فوتبال و کمیته حقوقی فدراسیون استفاده نموده بود. همین شد که در نهایت با محرومیت سنگینی روبرو شد و از این موضوع متضرر شد.

کمیته حقوقی باشگاه ها معمولا ناظر بر قراردادها نیستند و قراردادها همواره عجولانه توسط مدیرعامل یا معاون ورزشی باشگاه امضا می گردد. همواره ادعاهایی هم در این زمینه مطرح می گردد که معاون ورزشی یا مسئول جابجایی باشگاه یک متخصص در حقوق ورزشی است اما در نهایت در انبوهی از قراردادها بازنده می شویم.

پرسپولیس، بازنده در تمام پرونده های حقوقی

باشگاه پرسپولیس یکی دیگر از متضررهای بزرگ ضعف های کمیته حقوقی است. ضعفی که حالا به دنبال شکایت برانکو از باشگاه پرسپولیس برای دریافت مطالباتش، نگرانی ها را درباره عواقب این پرونده شدت بخشیده است. باشگاهی که در فصل های اخیر تقریباً در هیچ یک از پرونده های حقوقی اش پیروز نبوده، آیا می تواند به پیروزی در پرونده شکایت برانکو امیدوار باشد؟ کدام پرونده مهم حقوقی پرسپولیس تا کنون پیروز و منافع باشگاه حفظ شده است؟

جنجالی ترین پرونده شکست خورده پرسپولیس مربوط می گردد به پرونده مهدی طارمی که هنوز برای پرسپولیسی ها قدیمی نشده. سوال اصلی اما اینجاست که در این پرونده که پای سیاسیون هم به ماجرا کشیده شد، عملکرد تیم حقوقی باشگاه پرسپولیس چه طور بود؟

طارمی در این ماجرا بخشی از مسائل را به همراه داشت اما تیم مدیریتی و حقوقی باشگاه چرا نتوانست قرارداد محکمی با طارمی ببندد تا این فاجعه بزرگ رخ ندهد؟ چرا نماینده حقوقی این باشگاه اجازه داد فردی مانند حسین هدایتی این پرونده را برای پرسپولیسی ها سنگین کند و شکایت ریزه اسپور را به دنبال داشته باشد.

خلاصه ای از نقش کمیته حقوقی در پرونده های اخیر پرسپولیس را اگر بخواهیم، باید بگوییم که پرسپولیس در تمامی پرونده هایش بازنده بوده است. پرونده شکایت ژوزه، نیلسون، گابریل، مارکو پروویچ و گولچ تنها تعدادی از شکایت هایی است که علیه پرسپولیس به فیفا شد و پرسپولیس بابت آن میلیون ها دلار پرداخت کرد. بدون اینکه بتواند تخفیفی بگیرد یا لااقل در عقد قراردادهای بعدی اشتباهات پیشین را تکرار نکند.

حالا با این کارنامه، همان تیم حقوقی برای مذاکره با برانکو به استانبول فرستاده می گردد! با چه امیدی؟ با تکیه بر کدام کارنامه پیروز؟ پرسپولیس به خاطر ضعف در عقد قرارداد با برانکو یکی دیگر از اشتباهات حقوقی اش را مرتکب شده و یکی از محبوب ترین مربیان تاریخ این باشگاه را رانده و حالا با پیش دریافت همان راهکارهای شکست خورده قدیمی در پرونده های مشابه، پای باشگاه پرسپولیس را به هزینه دیگری در دادگاه های بین المللی باز می نماید. تکرار اشتباهات این چنینی نشان می دهد که باشگاه های ما هنوز به درک درستی درباره نقش کمیته حقوقی در باشگاه ها نرسیده اند.

براتی: در حوزه حقوقی همه به خود اجازه اظهارنظر می دهند

احمدرضا براتی، رئیس کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال بی توجهی باشگاه ها به مسائل حقوقی یا عدم بهره گیری از مشاورهای حقوقی آشنا به مسائل ورزش را یکی از بزرگ ترین مسائل فوتبال می داند. او درباره لزوم و اهمیت این موضوع شرح می دهد: در مقررات حرفه ای سازی کنفدراسیون فوتبال آسیا AFC ، وجود بخش حقوقی خوب و قوی از الزاماتی است که مطرح می گردد. بخشی که بتواند در حوزه تنظیم قراردادها، اسپانسری، مارکتینگ و همچنین در حوزه دعاوی باشگاه ها را راهبری کند. مسئله ای که وجود دارد اما این است که باشگاه های ما مثل خیلی از الزامات دیگر حرفه ای سازی، به این بخش نیز به اندازه کافی نپرداخته اند.

براتی می گوید: بخش حقوقی یک باشگاه نمی تواند با یک نفر اداره گردد. یک نفر باید به طور اختصاصی به حقوق ورزشی مثل مقررات دوپینگ، بازاریابی، قراردادهای بازیکنان و مربیان بپردازد و یک نفر هم به صورت عمومی در سایر حوزه ها فعالیت کند. در سرفصل های حقوقی، یکسری سرفصل های تخصصی هستند در بحث حقوق ورزشی که متأسفانه این دانش در کشور ما خیلی رشد ننموده است. ضمن اینکه بازار ورشکسته فوتبال ما از نظر اقتصادی برای حقوق دان ها به اندازه ای جذاب به نظر نمی رسد که برای آموختن و کسب تخصص در این حوزه وقت و هزینه صرف نمایند.

رئیس کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال در ادامه صحبت های خود به آفتی اشاره می نماید که خیلی از باشگاه های ما را با خود درگیر نموده است. او در این رابطه شرح می دهد: نکته ای که در حوزه حقوق ورزشی باید مورد توجه قرار بگیرد این است که در این حوزه همه به خودشان اجازه می دهند در این رابطه اظهارنظر و کارشناسی نمایند. شاید در حوزه فنی و سیستم بازی برخی از مدیران عامل به خود اجازه دخالت بدهند اما درباره مسائل حقوقی تقریباً همه مدیران عامل و معاونان حود را کارشناس می دانند و اگر با آن ها درباره این مسائل صحبت کنید، می توانند ساعت ها بحث کارشناسی نمایند. مادامی که ما متوجه نشویم این تخصص در صلاحیت ما نیست، نسبت به استفاده از تیم حقوقی احساس بی نیازی می کنیم.

براتی اهمیت تیم حقوقی در باشگاه ها را به اندازه ای می داند که معتقد است باشگاه ها برای تربیت نیروهای متخصص در این حوزه باید هزینه نمایند: هزینه کردن باشگاه ها برای تربیت نیروهای حقوقی متخصص، از آن هزینه های ارزشمند است. باشگاه های حرفه ای می توانند چند حقوق دان را به انستیتوها یا دفاتر حقوقی بورس نمایند و دانش لازم را کسب نمایند. در ازای آن 5 یا 6 سال در خدمت باشگاه باشند.

2

dorezamin.com: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!