بیگانه سازی بچه ها بعد از طلاق نسبت به والدین تبعات منفی دارد - دَبی بلاگ

ادوارد کروک با اشاره به تحقیقات خود در خصوص بیگانه سازی بچه ها پس از طلاق، اضافه کرد: معمولاً بعد از جدایی پدر و مادر حضانت کودک به یکی از والدین سپرده می گردد، متأسفانه یکی یا هر دو آنها، برای جلب نظر فرزند به سمت خود آغاز به توهین و بدگویی نسبت به همسر سابق خود می نماید که اصولاً کار درستی نیست.

وی فرزندپروری مشترک را یک ضرورت دانست و اظهار کرد: تمرکز بر فرزند پروری مشترک به جای بیگانه سازی والدین است و این امر مانع از محرومیت کودک از عشق و محبت یکی از والدین می گردد.

به اعتقاد وی، باید در زمان حضانت از کودک در انتخاب پدر یا مادر سوال گردد و حرف های آنها را گوش داد اما نباید مشخص کننده باشد زیرا کودک از بلوغ جسمی و روانی کاملی برخوردار نیست که خود تصمیم گیرنده باشد.

کروک توضیح داد: بیگانه سازی شوکی بزرگی به کودک وارد می نماید و آثار منفی و تخریب کننده ای بر روح و روان وی وارد می نماید که متأسفانه والدین از آن مطلعی ندارند.

این استاد دانشگاه کلمبیا با اشاره به انگیزه والدین کودک برای بدگویی از هم نزد فرزند یا فرزندان تا مرز بیگانه کردنشان نسبت به طرف مقابل، اظهار کرد: در این ارتباط نقش مخرب خودخواهی و خود برتربینی را نباید فراموش کرد و هدف آنها هم جلب نظر کودک معصوم به خود است.

کروک ادامه داد: معمولا در کانادا حضانت فرزند به مادر داده می گردد و مادران در این زمینه هراسی ندارند چون رأی دادگاه به نفع آنهاست و بیشتر پدران نسبت به فرزندان خود بیگانه می شوند، البته در هر کشوری در این زمینه تفاوت هایی هم وجود دارد که نباید آنها را نادیده گرفت.

وی با بیان این که عموماً در بیشتر کشورها پدران از سوی مادران نسبت به فرزند یا فرزندان خود شاهد رفتارهای بیگانه کردن هستند، توضیح داد: انتقاد و بدگویی مبالغه آمیز از یکدیگر نزد فرزندان، جدا از ایجاد آشفتگی ذهنی و روحی، به گونه ای حس نفرت از خود در کودک ایجاد می نماید که گاه در عمق وجود او ریشه می دواند و تا سرانجام عمر همراه اوست.

وی اضافه کرد: در بیگانه سازی کودک علیه یکی از والدین خودش به وسیله والد دیگر متحد می گردد و این امر باعث دور شدن کودک از والد دیگر می گردد.

استاد دانشگاه کلمبیا با اشاره به نفرت یادگرفته و آموزش دیده در بچه ها طلاق، گفت: در این بچه ها یکی از والدین به کودک می آموزد که از والد دیگر ترس و نفرت داشته باشد و این یک خطر روانشناختی برای کودک ایجاد می نماید.

وی اعلام کرد: در بیگانه سازی والد با کودک والدین عمدتاً از تأثیرات عمیق این آسیب بر روی کودک مطلع نیستند لذا برایشان اهمیت ندارد که مشاجره را در حضور کودک انجام دهند.

وی با بیان این که در بیگانه سازی، کودک دچار دوگانگی احساسی می گردد، اظهار کرد: وقتی به کودک یاد می دهیم از والد متنفر باشد نفرت از خود نیز در کودک ایجاد می گردد و چون کودک به این احساس می رسد که والد دیگر دوستش ندارد و ترکش نموده است .

به گزارش خبرنگاران و به نقل از روبط عمومی بهزیستی استان یزد، کروک که روز شنبه در جمع تعدادی از مددکاران اجتماعی اداره کل بهزیستی استان یزد سخن می گفت، با اشاره بر ضرورت مداخلات درمانی در شرایط بیگانه سازی والدین بعد از طلاق، گفت: آموزش میانجیگری والدین، طلاق و روابط والدین با کودک بعد از طلاق از جمله مداخلات و برنامه هایی است که به اتحاد والدین یاری می نماید.

این محقق اعلام کرد: بیشتر بچه ها و نوجوانانی که همیشه شاهد رفتارهای ناروا و بدگویی از سوی پدر یا مادر و بالعکس هستند، از عزت نفس کافی برخوردار نیستند و معمولا مضطرب و گاهی حتی به نفرت از خود گرفتار می شوند.

به اعتقاد کروک باید بعد از طلاق رابطه معناداری بین پدر و مادر برقرار باشد و مددکاران اجتماعی در این زمینه نقش مهمی دارند.

این استاد دانشگاه در سرانجام یادآور شد: همچنین باید آموزش های لازم در حین دادخواست طلاق و پس جدایی والدین از هم در نظر گرفته گردد تا فرزندان نسبت به پدر و مادر خود از لحاظ ذهنی رفتار و برخورد مناسبی داشته باشند.

dorezamin.com: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!